- Σύσκεψη της Συνομοσπονδίας Συλλόγων Ανατολικής Αττικής στην Παλλήνη για τους Δασικούς Χάρτες στην Αττική

Παρευρέθη και η Αντιπεριφερειάρχης Αττικής Χρυσάνθη Κισκίρα

Η όλη διαδικασία ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών, που αφορά χρήσεις γης, καθώς και όρια περιοχών σχεδίων πόλεων –Γ.Π.Σ.— Οικισμών κ.λπ. έχει χαρακτηριστεί ως “πιλοτικό”.

Κατά συνέπεια τα όσα αναφέρονται στους χάρτες ως σύμβολα χαρακτηρισμού, καθώς και ο τρόπος εκδίκασης των αντιρήσεων, ο χρόνος υποβολής και μια σειρά από άλλες διαδικαστικές λεπτομέρειες, είναι δυνατό ν’ αλλάξουν και δια αυτό το λόγο δεν θα αναφέρομαι σε αυτά προς το παρόν.

Στη Γενική Συνέλευση της Συνομοσπονδίας (Η Γ.Σ. της Συνομοσπονδίας έγινε στις 11.5.2011 στο κτήριο όπου στεγάζεται σήμερα η Αντιπεριφέρεια Ανατολικής Αττικής), ζητήθηκε από τους Προέδρους των Ομοσπονδιών, καθώς και τους λοιπούς φορείς και τα μέλη τους, να φέρουν προτάσεις σχετικές με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις περιοχές τους μετά την δημοσίευση του Ν.3889, ώστε να είναι δυνατόν να ομαδοποιηθούν και να γίνουν σχετικές προτάσεις  - τροποποιήσεις στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό, ώστε να υπάρξουν τα μικρότερα κοινωνικά προβλήματα από την εφαρμογή του Ν. 3889. Ήδη οι περισσότερες Ομοσπονδίες απέστειλαν προτάσεις και προβλέπεται μέχρι το τέλος του Μαΐου να έχουν ολοκληρωθεί η ομαδοποιήσεις καθώς και οι προτεινόμενες λύσεις. Την εργασία αυτή έχει αναλάβει το Προεδρείο της Συνομοσπονδίας.

Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στους οικισμούς όπως αυτοί έχουν δημιουργηθεί μέχρι σήμερα, ανεξάρτητα από το εάν είναι νομίμως χωροθετημένοι ή όχι. Εκείνο που έχει σημασία είναι και η ύπαρξη Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, ανεξάρτητα με το εάν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της έγκρισής του και ακόμα και εάν δεν έχει τελειώσει η μελέτη του Σχεδιασμού, καθώς και είναι δυνατόν να υπάρξουν τροποποιήσεις ή προσθήκες περιοχών που δεν έχουν συμπεριληφθεί στον αρχικό σχεδιασμό. Η διαδικασία αντιρήσεων για τις περιοχές των οικισμών, Γ.Π.Σ. κ.λπ. είναι αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η Συνεργασία των Ομοσπονδιών με τους οικείους ΟΤΑ είναι αναγκαία. Η περίπτωση μη συνεργασίας για οιαδήποτε λόγο είναι σίγουρο ότι θα δημιουργήσει προβλήματα.

Προς: Τον Πρόεδρο και τα μέλη της Επιτροπής για τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου που αφορά την Κύρωση των Δασικών Χαρτών

Κύριε Πρόεδρε,

Με το παρόν υπόμνημα θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε με το πλέον συνοπτικό τρόπο τις απόψεις μας επί του Προσχεδίου Νόμου όσον αφορά την κύρωση των Δασικών Χαρτών, αλλά και να σας παρακαλέσουμε για τη συμμετοχή μας υπό τη μορφή ακροάσεως αλλά και οιουδήποτε άλλου πρόσφορου τρόπου κατά τη συζήτηση του Προσχεδίου.

Θα υπάρξουν και άλλα ενημερωτικά υπομνήματα κατά τη συζήτηση του Προσχεδίου, εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο.

Συνοπτική αναδρομή

Μετά την ψήφιση του Συντάγματος το 1975 συντάσσεται ο νόμος 248/76 “Για την καταγραφή Μητρώου ιδιοκτησίας και οριοθεσίας των Δασικών εκτάσεων, και προστασίας των Δημοσίων δασικών εκτάσεων” και έτσι καθορίζεται ένα πλαίσιο για τη δημιουργία Δασικών χαρτών (Δασολόγιο).

Στη συνέχεια με το νόμο 998/79 καθορίζονται τα χαρακτηριστικά των εκτάσεων που θα προσδιορίζουν τί είναι και πώς θα μπορούσαν αυτές οι εκτάσεις να ονομασθούν Δάση, Δασικές εκτάσεις, Χορτολιβαδικές κ.λπ.

Έτσι έχουμε το πλαίσιο εντός του οποίου θα μπορούσαν να δημιουργηθούν οι Δασικοί Χάρτες.

Μετά την καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης έχουμε τους πρώτους Δασικούς Χάρτες οι οποίοι αναρτώνται για τις περιοχές που έχουν συνταχθεί κατά τα έτη 1983-84.

Στη συνέχεια, μετά τη σύνταξη των Δασικών Χαρτών, όλα έδειξαν πως ήταν δυνατό να μπει κάποια τάξη στο έως τότε χαοτικό σύστημα που επικρατούσε εξαιτίας των κατά    περιόδους διαφορετικών νομοθετημάτων,    πράξεων, δασαρχών, οδηγιών της υπηρεσίας δασών κ.λπ. και τα οποία αφορούσαν το χαρακτηρισμό των εκτάσεων ως δασικών ή μη δασικών.

Η χρήση  των χαρτών αυτών ατονεί, σταδιακά πέφτουν σε αχρησία και επανερχόμαστε στο παλαιό καθεστώς της χορήγησης βεβαιώσεων ότι η περιοχή ή το κτήμα του κάθε πολίτη εποπτεύεται ή δεν εποπτεύεται από το δασαρχείο, ενώ θα έπρεπε να ακολουθείται η προβλεπόμενη διαδικασία από το άρθρο 14 του νόμου 998/79. Επανερχόμαστε, δηλαδή, στο παλαιό καθεστώς συναλλαγής και πελατειακής σχέσης των πολιτών με τα Δασαρχεία.

Αυτό αποδεικνύεται και από την εγκύκλιο της Γενικής Διεύθυνσης Δασών προς τα Δασαρχεία  και τις Δασικές αρχές, με το υπ’  αριθμ. 80300/4828 της 5/8/1991 έγγραφο που αφορούσε τον “χαρακτηρισμό και προστασία των εκτάσεων της χώρας, στο πλαίσιο της Δασικής Νομοθεσίας”.

Το 1983 έχουμε το περίφημο “Δήλωσέ το για να το σώσεις” και ακολουθούν μια σειρά κατεδαφίσεων μικρής έκτασης (περιφράξεις, μαντρότοιχοι κ.λπ.) με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αμηχανία και σύγχυση στους πολίτες, ώστε να τρέξουν να δηλώσουν τυχόν αυθαιρεσίες στις ιδιοκτησίες τους, με φυσικά το αντίστοιχο ανταποδοτικό τέλος εν είδη προστίμου.

Αποκρύφτηκε, ωστόσο, από τους πολίτες το γεγονός ότι ο νόμος 1337/83 που ακολούθησε δεν νομιμοποιούσε τυχόν αυθαίρετες κατασκευές αλλά απλώς τις εξαίρεσε από την κατεδάφισή τους. Κάθε περίπτωση αυθαίρετης κατασκευής χρειαζόταν 3 στάδια εργασιών. Έως σήμερα ως προς την ολοκλήρωση των διαδικασιών εκκρεμούν πάρα πολλές υποθέσεις (εκτιμώνται στις εκατοντάδες χιλιάδες).

Ακόμη όμως και όσες περιπτώσεις έχουν ήδη ρυθμιστεί κινδυνεύουν από το προτεινόμενο πλαίσιο του Προσχεδίου Νόμου για την κύρωση των Δασικών Χαρτών.

Το 1993 και αφού τα μέτρα είχαν κριθεί αναποτελεσματικά και ατελέσφορα, το κράτος επανέρχεται με νέα προσπάθεια εκφοβισμού, κατεδαφίζοντας δύο κατοικίες     στην περιοχή της Νέας Μάκρης, αφού προηγουμένως, έχει προηγηθεί η έκδοση 300 περίπου πρωτοκόλλων κατεδάφισης μέσα σε μία ημέρα σε καφενείο της περιοχής Αγίας Μαρίνας Νέας Μάκρης (υπάρχουν στοιχεία).

Κατά  την  κατεδάφιση  υπήρξαν  συμπλοκές και  μικροτραυματισμοί και η προσπάθεια σταματά εκεί, αφού, όμως, εκδίδεται ο νόμος 2145/1993 “Περί άμεσης Πολεοδόμησης” και    ο οποίος κρίνεται στη συνέχεια ως αντισυνταγματικός. Η ταλαιπωρία και το δράμα των πολιτών συνεχίζεται.

Φθάνουμε στο 2003 με νέες κατεδαφίσεις στην περιοχή της Κερατέας. Αυτή τη φορά  έχουμε και έναν θάνατο (αυτοκτονία) που  σημαδεύει τις άστοχες ενέργειες του κράτους.

Φοβόμαστε ότι η αρχική αμηχανία και έκπληξη των πολιτών έχει μεταλλαχθεί σε θυμό με απρόβλεπτες συνέπειες και κοινωνική αναταραχή.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι κατά τη δραματική εξέλιξη των τελευταίων 30 ετών περίπου, εκείνοι που πληρώνουν τις ανακόλουθες και αντικρουόμενες αποφάσεις του κράτους είναι πάντοτε οι οικονομικά και   κοινωνικά ανίσχυροι.

Και τώρα τι;

Μετά από όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, τα οποία αποτελούν ένα πολύ μικρό κομμάτι της πραγματικότητας, την αναμονή αλλά και την αγωνία δεκαετιών, περιμένουμε ένα Δασικό χάρτη που θα απλοποιούσε τις καταστάσεις, θα μπορούσε να βάλει τάξη, να λύσει συσσωρευμένα προβλήματα του παρελθόντος ώστε να υπάρξουν επιτέλους κανόνες.

Αντ’ αυτού ωστόσο υπάρχει ένα Προσχέδιο Νόμου που κυρώνει Δασικούς Χάρτες και διαμορφώνει “Πράσινα Ταμεία”.

Ενώ θα έπρεπε να έχει διαμορφωθεί ένα νομοθετικό πλαίσιο βάσει του οποίου θα γινόταν η σύνταξη των χαρτών, όπως  και με τους προγενέστερους νόμους 248/79 και 998/79, η πρωτοτυπία του Νέου Δασολογίου είναι ότι πρώτα γίνονται οι χάρτες και ακολουθεί η απόπειρα δημιουργίας νομοθετικού πλαισίου.

Από τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει όσον αφορά στην ποιότητα των χαρτών αλλά και το συνταχθέν Προσχέδιο Νόμου σίγουρο είναι ότι από την επόμενη κιόλας μέρα της ανάρτησης του όλη η Ελλάδα θα βρίσκεται στα δικαστήρια. Ακόμη και το έως σήμερα συνταχθέν κτηματολόγιο κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα.

Θα μπορούσαν να αναφερθούν πολλά άλλα θέματα του Νομοσχεδίου, τα οποία, κατά τη γνώμη μας, θα προκαλέσουν κοινωνική αναστάτωση και, ως συνήθως, πάλι θα την πληρώσουν οι οικονομικά και κοινωνικά ανίσχυροι.

Μετά από αναμονή δεκαετιών γιατί τόση βιασύνη σχετικά με ένα τόσο μεγάλο, ίσως το μεγαλύτερο, πρόβλημα της χώρας να λυθεί άρον άρον; χωρίς να τηρηθούν οι βασικές προϋποθέσεις και χωρίς να ληφθεί υπ’ όψη το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που ενσωματώνει τις κοινοτικές οδηγίες, οι οποίες αποτελούν πλέον Νόμο του κράτους;

Πιο συγκεκριμένα το ΦΕΚ 303Α/13.12.2005 (3422/1212/2005) ενσωματώνει στην ελληνική νομοθεσία τη συνθήκη του Aarhus της Δανίας της 25/6/1998 και περιλαμβάνει την “Πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων, την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα”.

Όλος ο νόμος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, θα επισημάνουμε όμως μόνο τα άρθρα 6, 7, 8, 9:

α) στον επαρκή χρόνο ενημέρωσης

β) στις ευκαιρίες συμμετοχής του κοινού

γ) την προπαρασκευή και πραγματική συμμετοχή του κοινού κατά τη λήψη αποφάσεων που αφορούν στο περιβάλλον

δ) την πρόσβαση στη δικαιοσύνη.

Άρθρο 6

Συμμετοχή του κοινού σε αποφάσεις για ειδικές δραστηριότητες

2. Το ενδιαφερόμενο κοινό ενημερώνεται, είτε με δημόσια ανακοίνωση, είτε μεμονωμένα, όπως ενδείκνυται, σε πρώιμο, στάδιο της διαδικασίας λήψεως περιβαλλοντικών αποφάσεων και κατά κατάλληλο, έγκαιρο και αποτελεσματικό τρόπο, μεταξύ άλλων, σχετικά με:

(α) την προτεινόμενη δραστηριότητα και την εφαρμογή για την οποία λαμβάνεται η απόφαση

(β) το χαρακτήρα πιθανών αποφάσεων ή του σχεδίου απόφασης

(γ) τη δημόσια αρχή που είναι υπεύθυνη για τη λήψη της απόφασης

(δ) την  προβλεπόμενη  διαδικασία, συμπεριλαμβανομένων, εάν και πότε μπορούν να παρασχεθούν αυτές οι πληροφορίες:

(i) της έναρξης της διαδικασίας

(ii) των ευκαιριών συμμετοχής του κοινού

(iii) του χρόνου και του χώρου οποιασδήποτε προβλεπόμενης δημόσιας ακρόασης

(iv) ένδειξης της δημόσιας αρχής από την οποία μπορούν να λαμβάνοντα σχετικές πληροφορίες και όπου έχουν κατατεθεί οι σχετικές πληροφορίες προς εξέταση από το κοινό

(v) ένδειξης της σχετικής δημόσιας αρχής ή οποιουδήποτε άλλου επίσημου φορέα στον οποίο μπορούν να υποβάλλονται σχόλια ή ερωτήσεις, καθώς και του χρονοδιαγράμματος για διαβίβαση σχολίων ή ερωτήσεων και

(vi) ένδειξης των διαθέσιμων περιβαλλοντικών πληροφοριών σχετικών με την προτεινόμενη δραστηριότητα και

(ε) το γεγονός ότι η δραστηριότητα υπόκειται σε εθνική ή διασυνοριακή διαδικασίες εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

5. Οι διαδικασίες συμμετοχής του κοινού περιλαμβάνουν εύλογα χρονοδιαγράμματα για τις διάφορες φάσεις, προσφέροντας επαρκή χρόνο για την ενημέρωση του κοινού, σύμφωνα με την ανωτέρω παρ. 2. και για την προπαρασκευή και πραγματική συμμετοχή του κοινού κατά τη λήψη των περιβαλλοντικών αποφάσεων.

4. Κάθε Μέρος προβλέπει πρώιμη συμμετοχή του κοινού, όταν είναι ανοικτές όλες οι επιλογές και μπορεί να λάβει χώρα πραγματική συμμετοχή του κοινού.

 Άρθρο 7

Συμμετοχή του κοινού όσον αφορά σχέδια, προγράμματα και πολιτικές σχετικά με το περιβάλλον

Κάθε Μέρος προβλέπει ενδεδειγμένα πρακτικά ή/και άλλα μέτρα για τη συμμετοχή του κοινού κατά την προπαρασκευή σχεδίων και προγραμμάτων σχετικά με το περιβάλλον, εντός διαφανούς και δικαίου πλαισίου, κατόπιν παροχής των αναγκαίων πληροφοριών στο κοινό.

Άρθρο 8

Συμμετοχή του κοινού κατά την προπαρασκευή εκτελεστικών κανονισμών ή/και νομικώς δεσμευτικών κανονιστικών πράξεων γενικής εφαρμογής

Κάθε Μέρος προσπαθεί να προωθήσει πραγματική συμμετοχή του κοινού σε ενδεδειγμένο στάδιο, και ενώ είναι ακόμη ανοικτές οι επιλογές, κατά την προπαρασκευή υπό τις δημόσιες αρχές εκτελεστικών κανονισμών και άλλων νομικώς δεσμευτικών κανονιστικών πράξεων γενικής εφαρμογής που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Για τον σκοπό αυτόν, θα πρέπει να λαμβάνονται τα ακόλουθα μέτρα:

(α) Θα πρέπει να καθορίζονται επαρκή χρονοδιαγράμματα για αποτελεσματική συμμετοχή

(β) Θα πρέπει να δημοσιεύονται ή να τίθενται με άλλον τρόπο στη διάθεση του κοινού σχέδια κανονιστικών πράξεων και

(γ) Θα πρέπει να δίδεται η ευκαιρία στο κοινό να διατυπώνει σχόλια, άμεσα ή μέσω αντιπροσωπευτικών συμβουλευτικών φορέων.

Το αποτέλεσμα της συμμετοχής του κοινού λαμβάνεται υπόψη όσο το δυνατόν περισσότερο.

Άρθρο 9

Πρόσβαση στη δικαιοσύνη

1. Κάθε Μέρος, στο πλαίσιο της εθνικής του νομοθεσίας, εξασφαλίζει ότι οποιοδήποτε άτομο θεωρεί ότι το αίτημα του για πληροφορίες κατά το άρθρο 4 έχει αγνοηθεί, απορριφθεί αδίκως, είτε εν μέρει, είτε εξολοκλήρου, έχει απαντηθεί ανεπαρκώς ή κατά τα άλλα δεν έχει αντιμετωπισθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου, διαθέτει πρόσβαση σε διαδικασία επανεξέτασης ενώπιον δικαστηρίου ή άλλου ανεξάρτητου και αμερόληπτου φορέα που καθορίζεται δια νόμου.

4. Επιπλέον, και υπό την επιφύλαξη της ανωτέρω παραγράφου 1, οι διαδικασίες που αναφέρονται στις ανωτέρω παραγράφους 1, 2 και 3 προβλέπουν κατάλληλη και αποτελεσματική επανόρθωση, συμπεριλαμβανομένων προσωρινών μέτρων, όπως ενδείκνυται, και είναι αμερόληπτες, δίκαιες, έγκαιρες και μη απαγορευτικά δαπανηρές. Οι αποφάσεις κατά το παρόν άρθρο δίδονται εγγράφως ή καταγράφονται. Στις αποφάσεις των δικαστηρίων, και οπότε είναι δυνατόν των άλλων φορέων, έχει πρόσβαση το κοινό.

Αναφερόμενοι στα ανωτέρω άρθρα του ΦΕΚ 303^Α/13-12-2005 θέτουμε στην κρίση σας εάν το διάστημα των 10 ημερών που δόθηκε το μήνα Ιούλιο 2010 με την ανάρτηση του στο διαδίκτυο για διαβούλευση του Προσχεδίου Νόμου είναι επαρκές και εάν η διαβούλευση αυτή θεωρείται συμμετοχή του κοινού σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Θα παρακαλούσαμε να μας δώσετε το δικαίωμα συμμετοχής κατά τη συζήτηση - επεξεργασία του Προσχεδίου Νόμου όπου και θα σας υποβάλλουμε αναλυτικές προτάσεις.

  

Με εκτίμηση

Ο Πρόεδρος ΠΑΝ. ΡΟΜΒΕΛΗΣ

Ο Γενικός ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΩΓΟΣ